Ustawa o transporcie drogowym z 6 września 2001 roku. Dokładnie określa zasady podejmowania i wykonywania krajowego i międzynarodowego transportu drogowego oraz niezarobkowego krajowego i międzynarodowego przewozu drogowego. Definiuje wszystkie te pojęcia. Opisuje zasady funkcjonowania Inspekcji Transportu Drogowego. Wskazuje odpowiedzialność firm transportowych, kierowców, spedytorów za powierzony im towar. Przedstawia zasady ochrony praw pasażerów. Nie dotyczy zespołów ratownictwa i transportu sanitarnego, przewozów pojazdami o DMC do 3,5 tony, niezarobkowego przewozu rzeczy, transportu osób pojazdami do 9 osób łącznie z kierowcą. Ustawa dzieli transport na zarobkowy i niezarobkowy. Ujednolica wymagania kwalifikacyjne, jakie muszą spełniać kierowcy, aby móc wykonywać przewozy drogowe (odpowiednie prawo jazdy, badania zdrowotne i psychologiczne, szkolenie).