Ustala kategorie dróg publicznych za względu na funkcje:

• drogi krajowe
• drogi wojewódzkie
• drogi powiatowe
• grogi gminne.

Wprowadza również podział ze względów funkcjonalno- technicznych na ulice oraz drogi zamiejskie, a także klasy. Wskazuje Skarb Państwa jako właściciela dróg publicznych z przydziałem do właściwego samorządu województwa, powiatu, gminy. Dzieli drogi ze względu na ich dostępność (ogólnodostępne i o ograniczonej dostępności). Definiuje klasy dróg i ich elementy. Charakteryzuje działanie inteligentnych systemów transportowych (ITS). Reguluje tworzenie stref płatnego parkowania oraz wprowadzania opłat za elementy infrastruktury znajdujące się w ciągu dróg (mosty, tunele).

Określa zasady funkcjonowania administracji drogowej:

• kierunki rozwoju sieci drogowej w kraju
• tworzenie przepisów techniczno- budowlanych i eksploatacyjnych
• rozwiązywanie problemów klęsk żywiołowych w związku z drogami publicznymi
• nadzór nad Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych i Autostrad.

Ustala priorytety w zarządzaniu bezpieczeństwem dróg w transeuropejskiej sieci dróg, na drogach poza tą siecią, dróg wojewódzkich. Oceniany jest wpływ planowanej drogi na bezpieczeństwo ruchu drogowego. Wskazuje audytorów bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz warunki, jakie trzeba spełnić, aby certyfikat audytora uzyskać. Wyjaśnia zasady funkcjonowania i codziennej eksploatacji w przypadku krzyżowania się dróg z innymi drogami komunikacji lądowej i powietrznej oraz liniowymi urządzeniami obcymi.