Krajowy kolejowy list przewozowy– w Polsce można spotkać kilka wersji tego dokumentu. Różnią się ilości informacji, jakie trzeba w nim umieścić. Nie ma obowiązku korzystania z jednego, z góry określonego druku. Uzupełniany jest najczęściej w czterech egzemplarzach:

1. oryginał- dla odbiorcy
2. ceduła- dla stacji przeznaczenia
3. grzbiet/ poświadczenie odbioru- do rozliczenia między przewoźnikami
4. duplikat/ wtórnik- dla nadawcy.

List przewozowy uzupełniany jest przez przewoźnika i przez nadawcę ładunku, ale nie są zobowiązani do robienia tego jednocześnie. Nadawca uzupełnia wyłącznie część oznaczoną pogrubioną linią. Wypełniają go również stacje, na których będzie odbywał się załadunek i rozładunek towaru.

Międzynarodowy kolejowy list przewozowy CIM– używany w międzynarodowych przewozach kolejowych. To dokument zawarcia umowy o przewóz ładunku z przedsiębiorstwem kolejowym. Umowa ta jest zawarta w momencie przyjęcia przez przewoźnika kolejowego towaru i odbicie datownika stacji nadania na liście CIM. Obowiązuje we wszystkich krajach, które przyjęły konwencję CIM (większość krajów europejskich). List przewozowy CIM sporządzany jest w dwóch językach: 1- języku kraju nadania ładunku, 2- francuskim, włoskim lub niemieckim. Analogicznie do krajowego listu przewozowego, nadawca uzupełnia część zaznaczoną pogrubioną linią. Jest ujednolicony dla wszystkich użytkowników i składa się z pięciu egzemplarzy:

1. oryginał- dla odbiorcy- towarzyszy przesyłce
2. ceduła- dla stacji przeznaczenia- towarzyszy przesyłce
3. poświadczenie odbioru- do stacji przeznaczenia- towarzyszy przesyłce
4. duplikat/ wtórnik- dla nadawcy- dowód nadania wymagany przy rozliczeniach finansowych
5. pierwopis ceduły- dla stacji nadania

Międzynarodowy kolejowy list przewozowy SMGS– stosowany przy transporcie towarów do krajów, które nie ratyfikowały konwencji COTIF i nie używają dokumentu CIM. Używany przy przewozie ładunków do lub z krajów byłego ZSRR i socjalistycznych krajów Dalekiego Wschodu. Jest wypełniany w języku kraju nadania oraz chińskim lub rosyjskim. Wygląd listu przewozowego reguluje konwencja SMGS. Listę krajów, które ją ratyfikowały można znaleźć w Internecie, czy treści konwencji (23 kraje). Uzupełniany przez nadawcę i przewoźnika, ale w przeciwieństwie do dokumentu CIM rubryki zaznaczone pogrubioną linią wypełnia przewoźnik, a pozostałe nadawca ładunku. Wypełnia się go w pięciu egzemplarzach:

• oryginał- dla odbiorcy- towarzyszy przesyłce
• ceduła- dla stacji przeznaczenia (dowód wykonania usługi)- towarzyszy przesyłce
• poświadczenie odbioru- dla przewoźników kolejowych (podstawa do rozliczenia)- towarzyszy przesyłce
• duplikat/ wtórnik- dla nadawcy- dowód nadania, wymagany przy rozliczeniach finansowych
• zawiadomienie o przybyciu przesyłki- dla odbiorcy- przekazywany razem z ładunkiem od stacji nadania

SMGS to dokument imienny i nieprzenośny. Towar wysyłany jest do wskazanego w liście odbiorcy, który musi odebrać go osobiście, ewentualnie dać upoważnienie do odbioru innej osobie. Można przenieść prawo do własności ładunku na inną osobę, ale tylko przez cesję i wiąże się to z dużą ilością formalności.

W treści konwencji można znaleźć listę towarów, które nie mogą być przewożona na SMGS.

Początek realizacji umowy to przyjęcie przez kolej ładunku i ostęplowanie go datownikiem przez stację nadania. Jeśli przewożone są materiały niebezpieczne, w liście przewozowym pojawia się kilka dodatkowych oznaczeń oraz rubryk do uzupełnienia.